Nie mam już sił dłużej dźwigać na barkach swojej przeszłości.
Taka piękna śmierć Magdalena Majcher
Początkowo myślałam, że będzie to kolejny typowy kryminał i podczas czytania z niecierpliwością będę przerzucać kolejne strony, aby wreszcie poznać mordercę. Niestety – albo stety – było zupełnie inaczej. Okazało się, że Taka piękna śmierć to wcale nie jest trzymający w napięciu kryminał pełen akcji, a raczej obyczajowa historia skupiająca się przede wszystkim na psychologii postaci. Magdalena Majcher wykonała kawał dobrej roboty.
Przede wszystkim należy zaznaczyć, że autorka swoją historię oparła na faktach. Inspiracją do napisania powieści Taka piękna śmierć jest prawdziwa historia, która wydarzyła się w Katowicach. Główną bohaterką jest Paulina Hajduk, nastolatka, która niedawno zaczęła studia pedagogiczne na uniwersytecie. Niestety, dziewczyna popełnia samobójstwo, wstrzykując sobie śmiertelną dawkę insuliny. Pokój, w którym zostaje znaleziona Paulina, wygląda niczym scena, a samobójstwo wygląda na dobrze przemyślane. Jednak Michał Góralski, świeży aspirant, nie może uwierzyć, że dziewczyna popełniła samobójstwo i postanawia dokładnie zbadać tę sprawę. Na jaw wychodzą kolejne tajemnice, a Michał Góralski jest coraz bliżej rozwiązania zagadki tajemniczej śmierci.
Tak naprawdę ta historia nie jest o łapaniu czy poszukiwaniu mordercy. Jest to próba zrozumienia, jakie wydarzenia tak mocno wpłynęły na młodą studentkę, że postanowiła targnąć się na swoje życie. Policjant nie ma łatwego zadania, ponieważ Paulina Hajduk wydaje się szczęśliwą dziewczyną. Dopiero z czasem okazuje, jak wiele musiała przejść i jak wiele problemów się przed nią piętrzyło. Autorka specjalnie poruszyła ten temat, aby pokazać, jak mocno postępowanie rodziców determinuje zachowania dzieci i jak łatwo unieszczęśliwić młodych ludzi, kładąc na ich barkach za duży ciężar i zbyt wiele wymagań, którym nie mogą sprostać.
Paulina Hajduk to dziewczyna jedna z wielu. W jej sytuacji znajduje się niejeden nastolatek. Autorka zwraca uwagę na to, że powinniśmy wspierać młodych ludzi i nie zostawiać ich samych sobie. Gdyby ludzie dookoła dokonali innych wyborów, historia Pauliny potoczyłaby się inaczej. Chociaż akcja zaczyna się w momencie odnalezienia ciała, w książce pojawiają się fragmenty z ostatnich dni życia dziewczyny, oczywiście wymyślone przez autorkę. Nie jesteśmy w stanie zareagować, nie zastanawiamy się, co się wydarzy potem, ponieważ to wszystko wiemy. Mamy jednak szansę spojrzeć na to, co myślała Paulina przed śmiercią i znaleźć wyjaśnienie, dlaczego umarła.
Czy całość wyszła dobrze? To zależy, czego się oczekuje. Ja się trochę zawiodłam, ale nie dlatego, że historia była słaba. Wręcz przeciwnie, uważam, że autorka dobrze wykorzystała zgromadzony materiał. Mnie zabrakło akcji i rozwiązania – otwarte zakończenia są super, kiedy istnieje kontynuacja. Niestety, nie tym razem. Może autorka nie zostawia nas w całkowitej niewiedzy, jednak nie jest to satysfakcjonujące zakończenie. Nie zamknęła ani wątku Pauliny, ani Michała Góralskiego. Podobało mi się natomiast zwrócenie uwagi na duży problem współczesnej młodzieży – niemożność odnalezienia się w świecie i samotność.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz